vereniging   salamanders   literatuur   links  
   


Salamanders en de wet
(door Sergé Bogaerts)

Het houden van salamanders is niet helemaal vrij van wettelijke regelingen.
Sommige soorten zijn beschermd en mogen alleen gehouden worden als daar een ontheffing voor is verkregen.
Vroeger waren er veel verschillende wetten, maar sinds 1 april 2002 is de Flora- en faunawet van kracht, die alles voor de bescherming van soorten regelt.
Maar voor welke soorten gelden nu welke regels?
In dit artikel wordt daar inzicht in gegeven.

CITES
CITES is de uitvoeringsregeling van het Verdrag van Washington; een internationale verdrag inzake de handel in bedreigde en beschermde dier- en plantensoorten. Het gaat hierbij om op wereldschaal bedreigde soorten.
Dit verdrag is als EG verordening inzake de bescherming van in het wild levende dier- en plantensoorten door controle op het desbetreffende handelsverkeer omgezet in Europees recht (PbEG 1997, L61 ofwel verordening nr. 338/97).
Alle Europese landen moeten zich hieraan houden (ook Nederland en België).
Deze diersoorten zijn weer verankerd in de Flora- en faunawet.

Overigens gaat het hier slechts om een paar salamanders; namelijk de Chinese Reuzensalamander (Andrias davidanus) en de Japanse Reuzensalamander (Andrias japonicus) en twee Axolotl - soorten (Ambystoma dumerili, Ambystoma mexicanum).
Maar voor de axolotls gelden papieren alleen voor wildvang dieren, gekweekte dieren mogen vrij worden gehouden.
Reuzensalamanders worden slechts zelden door particulieren gehouden, maar indien je ze wilt houden dien je er dus een CITES certificaat bij te hebben.

De CITES/EG verordening is onlangs via de Regeling aanwijzing dier- en plantensoorten Flora en faunawet 5 maart 2002 in de Flora- en faunawet verankerd.

EU-Habitatrichtlijn
Sinds 1 augustus 1995 zijn veel Europese soorten door Nederland beschermd in de Flora- en faunawet (voorheen wet Budep; Bedreigde uitheemse dier- en plantsoorten). Deze wet Budep was een omzetting van de bescherming van uitheemse soorten uit de EU-Habitatrichtlijn (Richtlijn 92/43/EEG) voor de Nederlandse situatie.

Het gaat dan om soorten die op bijlage IV van de Habitatrichtlijn staan (deze soorten noem ik verder Habitarichtlijnsoorten). Onder de nieuwe Flora- en faunawet vallen dus dezelfde soorten als voorheen onder de wet Budep.
De Habitatrichtlijnsoorten zijn strikt beschermd.

Wildvangdieren kunnen alleen met een ontheffing worden gehouden of indien ze aangemeld waren toen de wet Budep (in 1995) in werking trad.
Voor gefokte dieren geldt een soepeler regime. De Regeling vrijstelling beschermde dier- en plantensoorten van de Flora- en faunawet is hierop van toepassing.
In artikel 19 is aangegeven dat soorten die niet voorkomen op een van de bijlagen van de CITES/EG verordening maar wel voorkomen op de Habitatrichtlijn bijlage IV zijn vrijgesteld van de verboden uit artikel 13 Flora en faunawet.

Dit betekent dat alléén in gevangenschap geboren en gefokte exemplaren van Habitatrichtlijnsoorten mogen worden gehouden zonder ontheffing. Maar daarbij moet wel aan de volgende voorwaarden zijn voldaan:
1. Ze moeten aantoonbaar in Nederland zijn gefokt of aantoonbaar legaal in een lidstaat (van de EU) zijn verkregen,
2. en ze moeten worden geregistreerd, overeenkomstig artikel 2, eerste lid, onder e, van de Regeling administratie bezit en handel in beschermde dier- en plantensoorten (31 maart 2002).

ad 1: Aantoonbaar gekweekt is natuurlijk een lastig begrip, maar je moet wel kunnen laten zien hoe ze dan gekweekt zijn (maak bijvoorbeeld af en toe eens een foto van een bakje larven of eieren) en precies bij van wie de je eerste dieren hebt gekregen.
ad 2: De administratie voor deze soorten moet de volgende gegevens bevatten: wetenschappelijke soortnaam en aantal; datum en plaats van verkrijging; naam, adres en land van de leverancier (de kweker); naam, adres en land van de afnemer (de 'koper'); datum van geboorte van de nakomelingen; per dier de datum en plaats van sterfte.

Daarnaast kunnen bijbehorende nummers van vergunningen of ontheffingen worden vermeldt als die er zijn. Ook is aan te raden zoveel mogelijk bewijzen te bewaren (aankoopbonnetjes, kweekverslagen e.d.).
De gegevens moeten met onuitwisbaar schrift worden gemaakt en de originele registraties en aantekeningen meten ten minste drie jaren na de datum van de laatste aangebrachte wijziging in het register worden bewaard.

voorbeelden van formulieren voor administratie registratie en overdracht zijn hieronder te downloaden.


Deze administratie moet aan de controlerende ambtenaar worden getoond indien dat gevraagd wordt. Het handigste is per salamandersoort een lijst bij te houden waarop je bovenstaande zaken aangeeft.
Op dit moment is er nog geen ervaring met de precieze omgang hiermee. Vraag bij het bestuur van de Salamandervereniging altijd naar de laatste stand van zaken!

Welke Habitatrichtlijnsoorten vallen nu onder de Flora en faunawet?

Het betreft alle grottensalamander-soorten (Speleomantes ambrosii, S. flavus, S. genei, S. imperialis, S. italicus, S. supramontis, S. strinatii), de Olm (Proteus anguinus), de Goudstreepsalamander (Chioglossa lusitanica), alle beeksalamanders (Euproctus asper, E. montanus, E. platycephalus), alle Alpenlandsalamanders (Salamandra atra, S. lanzai, S. a. aurorea), Brilsalamander (Salamandrina terdigitata), Egeïsche Landsalamander (Mertensiella (Salamandra) luschani), Italiaanse Kamsalamander (Triturus carnifex), Italiaanse Watersalamander (Triturs italicus), Zuidelijke Kamsalamander (Triturus karelinii) en Marmersalamander (Triturus marmoratus).
Dit houdt dus in dat ook alle ondersoorten beschermd zijn.

In de genoemde regeling is ook aangegeven dat indien er soorten aan bijlage IV worden toegevoegd door de EU deze ook meteen onder de Flora- en faunawet zullen vallen!
Een aantal Europese salamandersoorten staat niet in de Flora- en faunawet zoals Donau-kamsalamander Triturus dobrogicus, Karpatensalamander, Triturus montandoni, Spaanse Watersalamander Triturus boscai en Spaanse Ribbensalamander Pleurodeles waltl.
Maar deze soorten zijn in het land van herkomst wel beschermd, dus eigenlijk kun je deze alleen via nakweek verkrijgen of met een ontheffing in het land zelf vangen (maar dit laatste is voor particulieren vaak onmogelijk om geregeld te krijgen).
Je hoeft er geen administratie voor bij te houden.

Per 1 mei 2004 zijn door de uitbreiding van de EU met een aantal nieuwe lidstaten ook de lijsten van Europees beschermde soorten aangepast. Voor ons van belang is de toevoeging van Triturus montandoni op bijlage II en IV van de Habitatrichtlijn (92/43/EEC). Dit betekent dat ze ook onder de Flora- en faunawet komen te vallen. Concreet betekent dit dat je voor deze soort ook een administratie moet bijhouden en je dus moet kunnen aantonen dat je je dieren legaal hebt verkregen. Als je vorig jaar deze dieren gekocht hebt, zorg dan dat je het bonnetje nog hebt met daarin de vermelding van de naam van de salamander. Ook voor Triturus dobrogicus wordt verwacht dat deze onder de Flora- en faunawet komt te vallen, omdat naar verwachting ook deze soort Europees beschermd zal gaan worden.

Het blijft dus raadzaam ervoor te zorgen dat je altijd kunt aantonen hoe je aan de dieren bent gekomen. Vraag een geschreven of ondertekend bewijs van degene van wie je ze overneemt. Is het een handelaar vraag dan een uitgeschreven bon, met de naam van de soort, datum van aankoop en aantal aangeschafte exemplaren.
Indien het een particulier betreft dan kun je volstaan met een vergelijkbaar formulier waarop je beide een handtekening zet bij de overdracht.

Als je gekweekte Italiaanse Kamsalamanders, Triturus carnifex, van Nederland naar België of Duitsland brengen dan hoef je daar geen uitvoerpapieren meer voor te hebben vanuit Nederland. Het andere land stelt mogelijk andere eisen; vraag dat altijd na.
In Duitsland geldt dat als een Duitser dieren weg wil doen of wil overnemen dat met papieren moet worden geregeld.
Voor België geldt dat de omzetting van de Habitatrichtlijn in nationale wetgeving niet heeft plaatsgevonden. Daardoor mag je in België nog alle bovengenoemde Europese soorten zonder ontheffingen houden.

Maar ook voor hier is het aan te raden om een administratie bij te houden. Indien het ooit tot omzetting van de wetgeving komt kun je in ieder geval aantonen dat je je dieren legaal hebt verworven.

Flora- en faunawet over de inheemse soorten
Alle 5 inheemse salamanders (de Kleine Watersalamander,Triturus vulgaris, de Noordelijke Kamsalamander,Triturus cristatus, de Alpenwatersalamander, Triturus alpestris, de Vinpootsalamander,Triturus helveticus en de (gewone) Vuursalamander, Salamandra salamandra) zijn al lang strikt beschermd en blijven dat ook in de Flora- en faunawet (vroeger onder de Natuurbeschermingswet).
Daaronder vallen volgens de letter van de wet ook alle ondersoorten van deze soorten.
Voor het houden van deze soorten wordt in de regel aan particulieren (zoals de gemiddelde hobbyist) bijna nooit ontheffingen afgegeven om deze dieren te mogen houden.
Nederland voert daarmee een afwijkend beleid in vergelijking tot de omringende landen, en mogelijk wordt hiermee afbreuk gedaan aan de internationale Handelsverdragen die stellen dat de grenzen binnen de EU open zijn.

Nederland stelt zich echter op het punt dat het gerechtigd is strenger te zijn dan omringende landen (conform artikel 30 van het EG-verdrag) om de eigen flora- en fauna zo goed mogelijk te beschermen en daarmee strenger mag zijn dan Europese regelgeving voorschrijft.

Dit zorgt in de praktijk wel voor problemen, want als je op legale wijze in Duitsland een dier koopt wordt dat zodra je de grens passeert dit opeens een illegaal dier. Want zo mogen in Duitsland inheemse soorten (mits ze aantoonbaar nakweek zijn) wel worden gehouden en overgedragen aan andere liefhebbers.
Daarvoor moeten wel ontheffingen worden afgegeven door de bevoegde instanties aldaar (in Duitsland zijn dat de gemeenten).
Deze papieren zijn volgens het ministerie van LNV (de wetgever op dit vlak) dus niet geldig in Nederland. Ook is het mogelijk om legaal in bijvoorbeeld Engeland Vuursalamanders te kopen, omdat die daar niet inheems zijn mogen ze daar verhandeld worden. Maar ook daarmee ben je volgens de Nederlandse wetgever illegaal bezig.

In theorie is het mogelijk toestemming te verkrijgen van het ministerie van LNV, maar dit geldt allen voor bijvoorbeeld wetenschappelijk onderzoek.
Kortom, het houden van deze vijf salamandersoorten is in Nederland voor hobbyisten niet mogelijk. Dit verhaal geldt overigens ook voor België.

Conclusie
De meeste soorten salamanders zijn vrij te houden.
Als het gaat om in Nederland levende salamanders is het niet mogelijk voor particulieren deze te houden.
Voor Europese salamanders is nu een lijst met soorten waarvoor een administratie nodig is.
Maar voor een aantal niet in deze lijst opgenomen soorten die wel in de Europese Gemeenschap voorkomen zal naar verwachting de bescherming worden uitgebreid.
Een soort als de Corsicaanse Vuursalamander, Salamandra corsica, staat niet op de Habitatrichtlijn bijlage IV, maar is in Frankrijk (ook lid van de Europese Gemeenschap) wel beschermd, dus je zult in ieder geval aannemelijk moeten kunnen maken dat je de dieren legaal hebt verkregen als je deze soort wilt houden.

Hetzelfde geldt dan voor de in Spanje en Portugal voorkomende Spaanse Watersalamander Triturus boscai en Spaanse Ribbensalamander Pleurodeles waltl.
Voor soorten als de Karpatensalamander, Triturus montandoni of de Bandsalamander, Triturus vittatus of de Kaukasussalamander, Mertensiella caucasica is geen ontheffing nodig, en zolang de landen waarin zij voorkomen niet toetreden tot de Europese Gemeenschap vallen zij dus niet onder Europese regelgeving.

Summary
In this article the position of national and international laws is explained when it comes to keeping salamanders and newts.
Species living in the Netherlands are strictly protected and keeping is still forbidden for hobbyists.
Most European species are protected by European guidelines (Flora, Fauna and Habitat guideline 92/43/EEU) and some species are protected by the Washington Convention (CITES).
Except for species occurring in the Netherlands, all species can be kept in captivity of which the ones protected by CITES only with papers and FFH-guideline only with an administration.
 




naar boven
  >